نوشتارهای روزه داری و رمضان (۱)
ماء الشعیر طبی: باران در کویر
بقلم دکتر مجید انوشیروانی، متخصص طب سنتی ایران
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
روزه گرفتن یکی از عبادات مهم دین اسلام است که بر افراد مکلّف واجب شده است. گذشته از برکات روحی این عبادت، روزه‌گیری در سوءمزاج‌های سرد و تر اثرات بسیار سودمندی دارد و اگر آداب سحری و افطاری خوردن بدرستی رعایت شود، برای ارتقاء تندرستی و رفع بیماری‌های متابولیک بخصوص افزایش لیپیدها و کبد چرب و فشار خون بالا اثربخش است.
نیروی معنوی و الهی در این ماه مبارک، روزه‌داران مومن را در برابر گرسنگی و تشنگی حفظ می‌کند، اما کسانی که مزاج گرم و خشک دارند و بخصوص نوجوانان، ممکن است برای جبران تشنگی و کاهش رطوبت بدنی نیاز به تدابیری داشته باشند تا بتوانند از مواهب ایام روزه‌داری بطور کامل بهره‌مند شوند. بدین منظور می‌توان ماءالشعیر طبی را برای تعدیل حرارت مفرط، و حفظ رطوبتهای بافتی، و تسکین تشنگی توصیه کرد. این ماءالشعیر با ماءالشعیر صنعتی متفاوت است و می‌توان آن را در منزل تهیه کرد.
دستور تهیه ماءالشعیر طبی بطور ساده و عملی و مناسب چنین است:
۵۰ گرم جوی پوست کنده سالم (نه پرک و نه نیمکوب) را در ظرف مناسبی ریخته و روی آن چهار لیوان (یک لیتر) آب بیفزایید، درب ظرف را بگذارید و آن را با حرارت ملایم، آهسته آهسته بجوشانید تا وقتی که جوها به حالت شکفته و پخته برسند. این زمان به طور متوسط ۵۰ دقیقه طول می کشد. پس از آن، تا این جوشانده سرد نشده، آن را صاف کنید و در جای خنکی قرار دهید تا سرد شود. از این چهار لیوان آب، بیش از سه لیوان «جوآب» یا همان ماءالشعیر طبی به دست می آید که حداکثر دو روز در یخچال قابل نگهداری است.
نوشیدن این مایع می تواند فرد را در برابر استرس گرمایی و تشنگی محافظت کند و به کسانی که مزاج گرم و خشک دارند کمک می‌کند تا رطوبت بدنشان بهتر حفظ گردد و از خشکی پوست، زردی رنگ پوست بدن، گودافتادگی چشم ها، یبوست، غلظت خون، تحریک پذیری عصبی، و آزردگی های کلیوی احتمالی پیشگیری شود.
البته کسانی که معده سرد و/یا تر داشته باشند بهتر است در هر لیوان آن یک قاشق مرباخوری عسل حل کنند و سپس آن را بنوشند.
این نوشتار ادامه دارد…
نقل این نوشتار، بدون کم و زیاد با ذکر لینک کانال بلامانع است:
https://telegram.me/Hikmatbasedmedicine