چند سخنی درباره پاییز. بخش دوم
بقلم دکتر مجید انوشیروانی
در نوشتار پیشین به اختلاف گرمای عصرگاهی و سرمای سحرگاهی در پاییز اشارت شد و این پدیده در بیماری‌‌های پاییزی، موثر شمرده گشت.
نکته ارجمند دیگر این است که با تامل در ریتم‌های زیستی انسان، می‌توان دریافت که سردترین گاه‌های شبانه‌روز در پاییز همان هنگامی است که دمای مرکزی بدن نیز به کمترین اندازه‌های دامنه خود می‌رسد.
بنابراین بدن آدمی در سحرگاه پاییزی، هم با کاهش گرمای درونی و هم با افزایش سرمای بیرونی رویارو می‌شود. نگارنده، همزمانی این دو پدیده را در گزندهای پاییزه بویژه در خردسالان و سالخوردگان بسیار موثر می‌داند.
تحلیل و تبیین بیشتر درین باره را در نوشتاری دیگر خواهم گفت.
—————————
نویسنده، همرسانی این نوشتار را بدون کم و زیاد، و با ذکر لینک این کانال و نام نویسنده مجاز می‌شمارد.
https://telegram.me/Hikmatbasedmedicine