📚📚📚📚⛔️⛔️⛔️💊💊💊هوالشافی
چگونه مصرف آب سرد زیاد باعث مرض قند می شود
کار کرد صحیح بدن ما بستگی به کار کرد صحیح سلولهای بدن ما دارد و کارکرد صحیح سلولهای بدن بستگی به انرژی سلولی دارد و منشاء انرژی سلولی در تغذیه سلولی می باشد.
آب سرد در سطح سلولی، میزان الکتریسته سلولی و حرارت سلولی را کاهش می دهد، کلیه واکنش های سلولی و مهمتر از همه عبور الکترون ها از مولکول NADH سلولی را مهار می نماید و بنابراین عملکرد گیرنده های انسولینی در سطح تمام سلولهای بدن را ضعیفتر از حالت طبیعی می نماید، مقاومت به انسولین را بالا می برد و از طرف دیگر تولید انسولین را در سلولهای بتای جزایر لانگرهانس غدهء لوزالمعده یا پانکرانس کاهش می دهد و همچنین موجب کاهش قدرت متابلیسم یا سوخت و ساز قندها یا کربوهیدرات ها در سلولها می گردد.
در چنین حالتی امروزه به جای اصلاح تغذیه و آشامیدنی های مورد مصرف بیمار، متاسفانه با تجویز داروهایی مثل گلیبن کلامید که سلولهای آسیب دیده بتای لوزالمعده را شلاق می زند تا باعث تحریک و آزاد سازی مقادیر بیشتر انسولین شود و یا متفورمین که با مهار تولید انرژی توسط میتوکندری ها در واقع سلولها را فلج می نماید تا مقاومت آنها نسبت به انسولین کم شود، می خواهند مشکل را حل کنند که البته فقط یک غوز بالای غوز بیشتر نیست و مشکل درونی سلولها که همانا اختلال در عملکرد متابولیسم آنهاست به هیچ وجه با این داروها حل نمی شود و از طرف دیگر به بیمار رژیم های غذایی و آشامیدنی داده می شود که دقیقاً بعلت واکنش های انرژی گیر در سلولهای بدن اوضاع سوخت و ساز و متابولیسم سلولی را باز هم بدتر می نمایند
از این رژیم ها می توان به توصیه به مصرف زیاد ماست، شیر، ماست خیار، چای سبز و سیاه، سالاد فراوان، مصرف گوشت مرغ، ماهی، گاو، مصرف روغن های نباتی مایع، هندوانه، میوه های ترش و بدون قند، گوجه فرنگی، خیار، کاهو، دوغ فراوان و مصرف سفیده تخم مرغ و از همه بدتر مصرف فراوان آب که در واقع تیر خلاصی خواهد بود بر مغز سلولهای بیچاره فرد دیابتی که در مجموع این دستورات روز به روز اوضاع او را وخیمتر کرده و مرتباً قند بالاتر رفته و نیاز به مصرف داروها بیشتر می شود و سلولهای بیمار با اثر تخریبی داروهای شیمیایی مثل گلیبن کلامید و متفورمین باز هم بیشتر رو به مرگ حرکت می کنند و در نهایت این چرخه معیوب بیماری را که می شد به راحتی درمان شود، از پای در میاورد.
در این میان بعضی ها فکر می کنند مشکل دیابت فقط بالا بودن قند خون است و کاری به مشکل اصلی داخل سلولها که عملکردشان مختل است ندارند و شروع می کنند به تجویز داروهای جورواجور گیاهی طب سنتی و کاری به اصلاح تغذیه بیمار ندارند و کاری به آب خوردن او ندارند که این هم یک خطای بزرگ در درمان دیابت توسط طب سنتی ها ست.
البته خیلی ها می دانند که محور و پایه اصلی درمان ریشه ای دیابت در اصلاح خوردنی ها و آشامیدنی ها است و نه معجونی از داروهای گیاهی و یا شیمیایی، بعضاً شنیده می شود عده ای بدون پایه و اساس علمی با اخذ مبالغ زیاد از بیماران با دادن معجون های پیچیده مدعی درمان دیابت هستند که به نظر می رسد این معالجین نمی توانند اختلالات متابولیسم و سوخت و ساز سلولی را بر طرف کنند و در دراز مدت به ضرر سلولهای بدن تمام خواهد شد.
به قول ابوعلی سینا که می فرماید: اگر طبیبی قبل از اصلاح تغذیه بیمار دست به دارو ببرد انگار به قتل بیمار جرأت یافته است، لازم است همه بیماران عزیز دقّت داشته باشند که اولاً گول تبلیغات افراد سود جو و فرصت طلب را نخورند و در ثانی با اصلاح ساده تغذیه و با رعایت مثلث سلامت و دستورات ساده رژیم تقویتی افراد دیابتی سایت، بیماری دیابت خود را به تدریج و آرام آرام ولی به طور ریشه ای و اساسی حل کنند و مبالغ هنگفتی را که مدعیان از آنها طلب می کنند، صرف تهیه خوراک خوب برای خانواده نمایند.
دکتر حسن اکبری
متخصص و دانشیار آسیب شناس سلولی
محقق و مدرس طب اسلامی – ایرانی
🔷لینک کانال مثلث سلامت در پیام رسان سروش👇👇👇
https://sapp.ir/mosalase_salamat
/////////////////////////////////////////////////
⛔️⛔️⛔️💊💊💊هوالشافی
مصرف چای برای افراد دیابتی:
چای (سبز و سیاه) یک گیاه دارویی با طبع سرد و خشک است که در کشور چین حدود ۵۰۰۰ سال قدمت دارد، در ابتدا چای برای موارد خاص بیماریها با طبع گرم به کار می رفت ولی به تدریج به عنوان یک دم جوش تفننی وارد زندگی مردم چین شد و از آنجا به تدریج وارد اروپا و سایر نقاط دنیا گردید. چای به علت داشتن طبع سرد و خشک تمام فعل و انفعالات سلولی را کاهش می دهد و از جمله بر روی مولکول NADH و پمپ های سدیم و پتاسیم اثر مهاری دارد و هم به علت خاصیت آرام بخشی و تخدیر این گیاه هم به دلیل همین خاصیت مهاری روی عملکرد سلولها می باشد به طور مثال: این خاصیت تخدیری روی سلولهای انتقال دهنده پیامهای عصبی باعث کاهش انتقال پیام می شود و یا در سلولهای مغزی باعث کاهش قدرت ادراک و تصمیم گیری و اراده می شود بنابراین ملت هایی که چای مصرف می کنند دارای سطح پایین تری از قدرت عملکرد مغزی خواهند بود لذا به نوعی می توان چای را یک گیاه استعماری نامید که می تواند افیون ملتها باشد و زمینه را برای تسلط استعمارگران و بیگانگان فراهم نماید. چای به علت مهار عملکرد سلولی، می تواند موجب بروز بیماری دیابت و بدتر شدن آن بشود.
مکانیزم های دیابتی چای شامل:
الف- افزایش مقاومت به انسولین از طریق کاهش عملکرد مکانیسمهای اندامکهای سلولی و دیواره سلول ها.
ب- کاهش تولید انسولین توسط سلولهای بتای جزایر لانگرهانس غده لوزالمعده، به علت کاهش قدرت پروتیین سازی در ریبوزم های شبکه های اندو پلاسمیک خشن داخل این سلولها که به دلیل کاهش انرژی سلولی اتفاق می افتد.
ج- مکانیسم سوم اثر مهاری چای (سبز و سیاه) بر روی پمپ های سدیم و پتاسیم سطح سلولها که موجب احتباس سدیم در داخل سلول شده و به دنبال ورود آب از طریق اسمز به داخل سلول موجب ورم سلولی و کاهش متابولیسم قندها در داخل سلول شده و در نتیجه قند خون بالا می رود.
بنابراین بیمار دیابتی به هیچ عنوان نباید از چای (سبز و سیاه) استفاده نماید و مادامی که این عادت را ترک نکرده است روز به روز بیماریش بدتر می شود البته در کنار ترک چای (سبز و سیاه) و رعایت ۱۰۰% مثلث سلامت و مصرف جوشانده های سنتی مانند: گل گاوزبان، زعفران، دارچین توصیه می گردد.
مسلماً بیمار باید به جای آب سرد از آب جوشیده تازه استفاده نماید که حرارت آن بالای ۳۷درجه باشد (یا ولرم باشد یا حرارت آن در حد چای باشد)
دکتر حسن اکبری
متخصص و دانشیار آسیب شناس سلولی
محقق و مدرس طب اسلامی – ایرانی