خروسک یا کروپ
وجه تسمیه خروسک این است که کودک مبتلا به خروسک هنگام سرفه زدن تقریبا صدائى شبیه به صداى خروس درمى آورند.
علل خروسک:
التهاب شدید حنجره در اثر عواملى از قبیل غلبه خشکى و حرارت شدید بر حنجره و یا عوامل میکربى و یا ویروسى سبب تورم مخاط حنجره شده که با سرخى و التهاب همراه است.
خروسک گاهى بتنهائى عارض مى شود و گاهى نیز همراه با ناراحتى هاى مخاط بینى و حلق و یا ریه ها مى باشد. خروسک گاهى با آنفلوآنزا یا سرخک ظهور مى کند.
گاهى خروسک در اثر مصرف بعضى مواد غذائى گرم و خشک مانند سیر، فلفل، دارچین، خرما، پسته و غیره و گاهى نیز در اثر بوئیدن بعضى مواد محرک عارض مى گردد.
خروسک گاهى در اثر برخورد سرماى شدید یا برخورد هواى زیاد گرم و خشک عارض مى شود.
علائم بیماری خروسک عبارتند:
از گرفتگى صدا، تنگى نفس، سرفه هاى خروسکى که گاهى هم با درد همراه است.
لازم به ذکر است که اطفال بیشتر از افراد بالغ به خروسک مبتلا مى گردند و بعضى افراد آمادگى بیشترى براى ابتلاى به خروسک دارند.
درمان خروسک کودکان در طب سنتی:
جهت درمان خروسک کودک و بزرگسال لازم است اولا صحبت کردن بیمار به حد اقل برسد
جهت درمان خروسک بزرگسال چنانچه بیمار معتاد به سیگار است باید فورا کشیدن سیگار را کنار بگذارد
بیمار مبتلا به خروسک را در محلى که بخار آب یا بخور داروهاى سردمزاج مانند بخار گل بنفشه یا گل نیلوفر آبى در حال جوشیدن است نگهدارند.
باید بمحض ظهور خروسک چند عدد سفیده تخم مرغ را که مختصرى نشاسته در آن ریخته اند خوب بزنند تا متلاشى شود و بتدریج و مرتب به بیمار بخورانند و اگر لیموى شیرین در اختیار باشد باید فورا مقدارى آب لیموى شیرین باو داده شود و از نظر داروئى مقدارى بارهنگ و اسفرزه و صمغ عربى و شکر تیغال از هرکدام پنج گرم را دم کرده و به بیمار بخورانند
اگر طفل باشد باید کم کم باو داده شود تا از او رفع التهاب شود.
غذاى بیمار مبتلا به خروسک:
باید مواد سرد و تر باشد مانند اسفناج پخته با ماست شیرین، هندوانه، برگه شفتالوى خیس کرده.
اگر خروسک شدید باشد:
باید ضمن انجام امور فوق در اطراف حنجره بیمار مخلوطى از کافور و گل ارمنى و آب گشنیز ضماد کنند.
با انجام دستورات فوق حدود نود و نه درصد از افراد خروسکى مداوا خواهند شد.
اما چنانچه با یک درصد دیگر مواجه شویم لازم است ضمن اجراى دستورات فوق که بیمارى را بسرعت تخفیف مى دهد بیمار را به فوریتهاى پزشکى برسانند.
گاهى التهاب حنجره بصورت مزمن درمى آید یا به بیمارى دیگر مبدل مى گردد که اگر بیمار تب کند به ذات الریه مبتلا شده و اگر تب نداشته باشد برحسب علائم ناراحتى مى توان نسبت به مداواى آن اقدام نمود.
http://boalii.ir