دل و قلوه گوسفند با نگاهی به طب سنتی چه خواص درمانی دارد
با طبیعت گرم و خشک و دیرهضم و دیرگذر، مفید حال سردمزاجها.
بهترین آن دل پرندگان و دل بره می باشد.
دل خوب پخته شده تقویت دل و رفع خفقان (تپش قلب) می کند.
چکاندن خونابه دل که از کباب کردن او بچکد شب کورى را رفع می کند و مجرب مى باشد.
بوعلى سینا گوید هر عضو را با خوردن مثل آن باید علاج نمود باین صورت که ناراحتى قلب را با خوردن دل، مغز را با مغز، شکم و امعاء را با سیرابى و شیردان و سنگ دان و سستى عضلات دست و پا را با خوردن پاچه و آب آن و این ساده ترین راه علاج اعضاء و می باشد.
قلوه
طبیعت آن سرد و خشک مضر سردمزاجها و افراد با معده ضعیف.
بهترین آن از براى اکل گرده کوسفند جوان فربه و بز است، که در همان ساعت ذبح کرده اخذ نموده باشند و حیوان عطش نداشته باشد.
مقوى گرده و کمر است.
پیه
آن نرم کننده ورمهای سخت است.
دیر هضم و دارای مواد زائد زیاد (ردیء الکیموس) و سریع الفساد است چرا که بدترین گوشتهاى اعضای بدن حیوان است و طبیعت اقبالی به آن ندارد.
مصلح آن طبخ و یا بریان نمودن آن است با پیه آن و با روغن زیت و یا روغن کنجد و با نمک و فلفل و دارچین و سرکه.
در طب اسلامى
خوردن دل، قلوه و جگر مکروه اعلام شده است لذا توصیه می شود فقط جهت درمان از آن استفاده شود و آنها که عادت به خوردن ندارند و برایشان تجویز نشده کم بخورند.
http://www.tim.ir/teaching/692
سایت معتبرانجمن تحقیقات طب سنتی ایران وابسته به دانشکده علوم پزشکی تهران