جینسینگ Ginseng یا گیاه پاناکس کوئینکوئى فولیوس:
ریشه جینسینگ مصرف داروئى دارد نوعى از جینسینگ در مناطق شرقى قاره آمریکا و نوع دیگر جینسینگ در دامنه کوههاى آسیاى شرقى مىروئیده است امّا در زمان حاضر به علّت مصرف زیادى که جینسینگ دارد در بسیارى از کشورها مانند چین و ژاپن و امریکا و روسیه کاشته مىشود و در بعضى از کشورها مصرف فراوان دارد.
خواص جینسینگ:
طبیعت جینسینگ گرم و خشک است. جینسینگ داروئى است مدّر، بادشکن، فعالکننده مغز استخوان در ساختن گلبولهاى قرمز و رفع کمخونى، کمکننده قند خون در بعضى از بیماران دیابتى بوده ضمنا افرادى که در اثر ضعف و کمخونى به کمخوابى یا بیخوابى مبتلا شدهاند براى آنان هم مفید است.
از جینسینگ در زمان حاضر بیشتر براى تقویت قواى جنسى استفاده مىکنند در زمان حاضر حدود ده میلیون نفر از مردم امریکا و صد میلیون نفر از مردم چین و حدود پانزده میلیون نفر از مردم اروپا از جینسینگ علاوه بر موارد ذکر شده براى بالا رفتن آستانه تحریک عصبى در برابر فشارهاى روحى و روانى استفاده مىنمایند پزشکان سنتى از قدیم جینسینگ را جهت تقویت قواى جنسى با داروهاى دیگر مخلوط و پودر مىکرده و با عسل در آمیخته بصورت معجون درمىآوردهاند
مقدار مصرف جینسینگ:
مقدار خوراک از این معجون(جینسینگ و عسل) روزانه باید آنقدر باشد که یک درم یعنى حدود سه یا چهار گرم از جینسینگ در آن موجود باشد. لازم به ذکر است در مصرف جینسینگ نباید زیادهروى شود چون جینسینگ خشککننده و بسیار گرم و در افراد گرم مزاج ادامه خوردن آن مىتواند اثرات نامطلوبى داشته باشد مانند بالا بردن فشار خون در عدهاى و پائین انداختن فشار در عدهاى دیگر و ایجاد حالت منگى و خمودى کند در ضمن مىتواند روى بعضى از غدد داخلى اثر نموده و ترشح آن غدد را کم یا زیاد نماید.