گیاه شناسی شکر تغار (تیغال) داروی ویژه حلق و سرفه و گلو و خشکی حنجره
شکر تغار غلاف حیوانی است شبیه به مگس که در خار بوته اى بنام انزوت مانند عنکبوت به دور خود از لعاب دهان تار تنیده، خود در میان آن خفه می شود.
با طبعى در حرارت و رطوبت معتدل که همه طبایع را سودمند می باشد.
طریق استفاده او شکستن و بیرون انداختن جانور میان آن و کوبیده غلاف وى در آب حل کردن می باشد، با لعاب و لزوجت و لینت بسیار.
خوردن لعاب کوبیده شکر تغار با کمى شکر که در روز چند قاشق بنوشند تسکین حدت و درد سینه و هرگونه آزار آن می دهد.
خوردن شکر تغار سوزش و خارش و ناراحتى مجراى حلق و گلو را برطرف ساخته، سرفه و خشکى و خشونت سینه را رفع می کند.
شکر تغار گرفتگى سینه و صدا را رفع و باعث صافى صدا و آواز و لینت مزاج می شود.
بهترین طریق بهره ورى از آن شب هنگام خواب است که مقدارى از آنرا در دهان ریخته بتدریج آب آنرا فرو ببرند.
زیاد خوردنش باعث غثیان است، و ترنجبین و شکر رفع ضرر او می کند.
http://www.tim.ir/teaching/741/%DA%A9%D9%88%D8%AA%D8%A7%D9%87-%D9%88-%D9%85%D8%AE%D8%AA%D8%B5%D8%B1-%D9%BE%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%85%D9%88%D9%86-%D8%B4%DA%A9%D8%B1-%D8%AA%D8%BA%D8%A7%D8%B1-%D8%AA%DB%8C%D8%BA%D8%A7%D9%84/