???? ? بسته سلامت فارس ?
خواص درمانی انار چیست؟
?کاهش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی
?کاهش خطر سرطان، بخصوص سرطان پروستات و پستان
?کمک به درمان اسهال
?کاهش کلسترول خون
?کمک به حفظ وزن مناسب و کاهش وزن
?کمک به درمان هموروئید
?جلوگیری از آسیب دیدن سلولها
?کمک به سلامت لثهها
?کمک به درمان عفونتها
////////////////////////////////////
با نگاه انجمن تحقیقات طب سنتی ایران
اناربهترین انار بى دانه آن است که هسته نازکتر و رقیق تر داشته باشد، با طبیعت سرد و تر مایل باعتدال و قبض، مفید حال گرم مزاجها.
انار با غذائیت اندک، اما مولد خلط و خون خوب است.
نفخ آور است و باعث نعوظ و تحریک جنسی در گرم مزاجها می شود.
انار بازکننده منافذ پوست و جلادهنده رنگ رخسار و ملین طبع و بازکننده بول می باشد.
خوردن انار بعد از غذا سبب پختن و هضم غذا در معده و موجب تصفیه کبد و تقویت جگر می شود.
خوردن انار تشنگى و استسقا و ورم صاحبان طبله شکم و بدى و درهم ریختگى مزاج را رفع می کند.
انار یرقان و خفقان قلب و درد سینه و سرفه گرم و گرفتگى صدا را رفع می کند.
انار، خاصه انار شیرین بدن را فربه و غذا را جوهرکشى نموده سبب رسیدن جوهر اغذیه به بدن شده و جرب و حکه (خارش بدن و مقعد و فرج) را رفع و رنگ رو را خوب می کند.
زیاد خوردن انار ترش باعث فساد غذا و خشونت معده شده، مگر حرارت و ناراحتى و گرمى در مزاج زیاد غلبه یافته باشد و در هر صورت رافع ضرر انار ترش خوردن انار شیرین و زنجبیل پرورده می باشد.
انار میخوش (ترش و شیرین) در سردى و ترى معتدل و انار ترش سرد و خشک و قابض و انار شیرین تر مایل به گرمى که خورنده باید مزاج خود را با آنها به مطابقت بیاورد، باین معنى که صاحب مزاج بسیار حار انار ترش و صاحب مزاج معتدل میخوش و سردمزاج انار شیرین میل کند.
چون سر انار شیرین را سوراخ کرده، آن را از روغن بادام شیرین پر کرده درش را نهاده کنار آتش ملایم بگذارند و به دفعات آنرا حرکت بدهند تا روغن جذب انار بشود و چندان روغن ریخته باین صورت عمل کنند تا دیگر جذب روغن نتواند کرد، آنگاه مکیدن این روغن بمقدار جرعه اى درد و خشکى و سرفه و آزار حلق و شش و سینه را علاج می کند و از مجربات می باشد.
خوردن آب انار شیرین با شکر و نشاسته و صمغ عربى و روغن بادام که نیمگرم کرده باشند نیز داراى اثر مذکور یعنى معالج سینه و سرفه و آزار آن مى باشد.
خوردن انار ترش بول بسته را که از حرارت باشد باز و حرارت جگر و معده و غلیان (فشار) خون را فرو می نشاند و منع ریختن مواد فاسد به معده می کند.
خوردن انار ترش و آب آن رفع مستى و زحمت دود سیگار و چپق و قلیان و مثل آن می نماید.
آب انار ترش و شیرین (انارین) که با پیه او فشرده یا در پیه (سفیدهاى داخل انار) کوبیده باشند و صاف کنند از ۲۵۰ تا ۵۰۰ گرم آن با شکر در حدى که مایل بشرینى گردد مسهل صفرا و مقوى معده و جهت تبهاى صفراوى و یرقان (زردى) و جرب و حکه (خارش تن و مقعد و رحم) نافع و داراى اثر قوى می باشد.
چون انار میخوش یا ترش و شیرین را با آب و پوست و تخمه خوب بپزند و بکوبند و بمالند جرب و حکه صفرائى و هرگونه خارش و آزار موضع و پوست را که از حرارت و خشکى باشد برطرف گرداند.
پختن انار میخوش با شراب و بستن کوبیده او بر ورم در بهبود آن بی مانند و هر باد و ورم گرم را فرو می نشاند.
مضمضه آب انار میخوش (ملس) زخمهاى بد دهان را برطرف می سازد.
چکاندن آب انار میخوش در بینى باعث بهبود جراحت آن می شود و همچنین مالیدنش بر روى زخم مانع روئیدن گوشت زیاد بر آن و چکاندنش در گوش رافع درد آن می باشد.
جویدن خشک انار رفع هوس و ویار گل خوردن و امثال آن در زنان باردار و بیماران مبتلا به آن می کند.
رب انارها در افعال قویتر از خود آنها و چون انار ملس (ترش و شیرین میخوش) را در ظرف مس سرخ که با قلع سفید نشده باشد جوشانده بقوام آورند و به تن بمالند رفع جوش و بثور و خارش و جرب می کند.
مالیدن همین رب بر جراحات مزمنه خبیث بهبودبخش و کشیدنش بچشم موجب تقویت نور چشم مى شود.
چون روغن گل سرخ یا بادام را در انار ریخته کنار آتش ملایم گذاشته روغن را جذب انار کرده، از آن چند قطره در گوش چکانند در رفع درد آن بی نهایت مفید مى باشد.
خوردن یک کف دست از سائیده انار که خشک کرده پوست و گوشت و دانه آنرا با هم بکوبند با آب رفع اخلاط سوخته می کند.
پاشیدن همین سائیده بر روى جراحت سفلیس باعث بهبود آن می شود.
چون مقدارى انار را بحدى که کفایت می کند پاره پاره کرده در آب نیکو بپزند و کوبیده، زن در آن بنشیند حیض جارى و خونریزى او را قطع می کند.
نشستن در همین آب مقعد و فرج بیرون آمده را بالا می فرستد.
چون او را نیکو پخته با عسل جوشانده بر جاى آبله بمالند و ببندند اثر آنرا برطرف گرداند.
سوزانده انار که کوبیده نرم سازند و با عسل آمیخته بر سینه و معده بمالند خونریزى داخلى سینه و معده و قى خون دار را برطرف گرداند.
اماله جوشانده او که با برنج و جو نیمکوب بوداده جوشانده باشند رفع اسهال و زخم روده می کند.
مضمضه آب پخته انار تقویت لثه می کند.
آشامیدن آب پخته انار رفع سلسل البول (بول پیوسته و بى اختیار) و شستن مقعد با آن قطع خون بواسیر و رفع امراض مقعد می کند.
خوردن یک مثقال (۵ گرم) از سائیده انار که تمام آنرا خشک کرده کوبیده سائیده باشند با آب گرم کرم معده را کشته بیرون می آورد و از مجربات می باشد. همچنین خوردن آب پخته بیخ انار مقدار نیم استکان در این باب بی مانند و جهت رفع نزله حار و درد دندان و مضمضه او درد دندان و آزار لثه و دهان سریع الاثر می باشد.
چون پوست خشک انار ترش را با (مازو) بالسویه (مساوى) سائیده در سرکه بجوشانند تا کاملا پخته و با مالیدن از هم گسسته و بسته (سفت) شود و بقدر فلفل از آن حب ها بسازند، بمقدار پانزده تا بیست عدد از آنها در رفع اسهال مزمن و پیچش مهلک شکم و زخم روده و احشا و مقعد بیعدیل می باشد.
خوردن رب انار رفع التهاب و تشنگى مفرط و قطع تب هاى حار تند می کند.
خوردن رب انار جلوگیرى از قى و استفراغ و رفع کسالت خمار و میل زنان حامله از خوردن گل و ذغال و امثال آن و دفع تیرگى رنگ رخسار و رفع غم و اندوه می کند.
ناردان یا (اناردانه) قابضتر از رب آن و در افعال قویتر و کوبیده انار ترش بطور مساوى با مویز (کشمش سیاه هسته دار، از انگور سرخ) و یک پنجم او زیره جهت رفع قى و تقویت معده از مجربات شمرده شده است.
خوردن ناردان جهت بیماران سینه و زخم روده مضر و بهتر که از آن خوددارى بعمل آورند و در صورت اضطرار مصلحش مویز و گردو می باشد.
پاشیدن سائیده گل انار بر لثه قطع خون بیخ دندان و باعث بهبود زخم دهان و لثه و ورم آن می کند.
ضماد برگ انار که کوبیده بر بالاى ناف ضماد کنند جلوگیرى از قى شدید می کند. چکاندن آب کوبیده برگ او به چشم جلوگیرى از ریختن مواد به چشم و رفع ورم و درد آن می کند.
مالیدن کوبیده برگ انار و آب او در ابتداى لقوه و رعشه جلوگیرى از ابتلاى به آن می کند.
مالیدن آب برگ و کوبیده آن بر جراحت پا که از کفش به هم رسیده باشد را علاج می کند.
مالیدن کوبیده و آب برگ انار با سرکه رفع باد سرخ می کند. پوست و پیه انار مانند گل آن است. خوردن هفت عدد از گل انار که هنوز باز نشده و بطورى که یک یک در دست گرفته ناشتا بلع کنند قطع خون و تا یک سال جلوگیرى از بروز دمل و درد و ناراحتى چشم می کند.
http://www.tim.ir/teaching/648/کمی-بیش-از-کوتاه-و-مختصر-پیرامون-انار/
///////////////////////
* انار چیست :
نام عربی آن رمّان، نام انگلیسی آن pomegranate .
* مصرف انار از منظر قرآن و معصومین علیهم السلام در فصل آن :
و الزیتون و الرّمان مُتَشابِهاً و غَیرَ مُتشابِه » سوره انعام آیه (۱۴۱)
« زیتون و انار و میوه های متشابه یکدیگر و غیر متشابه هستند »
پیامبر (ص): هر کس یک انار بخورد، تا چهل روز شیطانِ خود را به خشم در آورده است .
امام صادق (ع): میوه ها صد و بیست گونه هستند که مهمترین آنها، انار است .
پیامبر (ص): انار بخورید، هر دانه اى که از آن در معده قرار مى گیرد، تا چهل روز قلب را نورانى مى کند و شیطان را بیرون مى راند.
امام على (ع): هر دانه انارى که در معده جاى مى گیرد، موجب زنده دلى و نورانى شدن نفس مى گردد و شیطان وسواس را تا چهل شب ، ضعیف مى گرداند.
امام صادق (ع): چهار چیز، مزاج را معتدل مى کند: انار سورا ، بنفشه ، کاسنى و خرماى نارسى که پخته شود.
امام صادق (ع): هر کس قبل از خواب ، انار بخورد، جانش تا صبح در امان است .
انار بخورید که هر گرسنه اى آن را بخورد، سیر مى گردد و هر سیرى آن را بخورد، غذایش گوارا مى گردد.
امام عسکرى (ع): پس از حجامت ، انار شیرین بخورید که خون را زیاد مى کند و موجب تصفیه آن مى گردد.
مکارم الاخلاق – به نقل از زید شحّام -: نزد امام صادق (ع) بودم که حجامتگرى را طلبید. پس به او گفت : ((ابزارهاى حجامت خود را بشوى و بیاویز)) و آن گاه انارى طلبید و خورد.
امام کاظم (ع): هر کس در روز جمعه ، در حال ناشتا یک انار بخورد قلبش تا چهل روز نورانى مى گردد؛ اگر دو انار بخورد، تا هشتاد روز؛ و اگر سه انار بخورد، تا صد و بیست روز. همچنین ، وسوسه شیطان از او دور مى گردد، و کسى که وسوسه شیطان از او دور گردد، دیگر گناه نمى کند و کسى که گناه نکند، وارد بهشت مى گردد.
امام رضا (ع): خوردن انار شیرین ، منى را زیاد مى کند و فرزند را زیبا مى گرداند.
در نزد امام صادق (ع): سخن از انار شیرین به میان آمد. فرمود: انار ملس (ترش و شیرین ) بادرون بدن ، سازگارتر است .
خراسانی گوید : حضرت امام رضا ع می فرماید : “أکل الرمّآن یِزید فی ماء الرجُل و یُحَسن الولد”
خوردن انار نطفه مرد را زیاد می کند و فرزند را زیبا می گرداند . ( محاسن ، ج ۲ ، ص ۵۴۶ )
امام رضا (ع): آب انار ملس بخور که نیرو بخش است و خون را زنده مى کند.
پیامبر (ص): انار را با پوست سفید داخلى آن بخورید که شست و شو دهنده درون است .
صعصعه بن صوحان نزد امیر مؤ منان رفت . حضرت مشغول خوردن شام بود. امام به او فرمود: (( نزدیک بیا و شام بخور)). صعصعه گفت : ((شام خورده ام )). امام ، نصفه انارى را که در کنارش بود، شکست و تکه اى از آن را به او داد و فرمود: ((آن را با پوست سفید داخلى اش بخور که زردى دندان و بدبویى دهان را از بین مى برد و نفس انسان را پاک مى کند.)).
امام صادق (ع): انار را با پوست سفید داخلى اش بخورید که معده را شست و شو مى دهد و ذهن را قوى مى گرداند.
پیامبر خدا (ص):”انار را با پیه آن بخورید ؛چرا که شست و شو دهنده معده است . “
امام علی (ع):”اناررا با پیه بخور چرا که معده را پاک می کند و هیچ دانه ای د رمعده انسان مسلمان جای نمی گیرد مگر این که آن را روشن می سازد و تا چهل پگاه شیطان و وسوسه را از آن دور می سازد .
امام علی (ع):”انار راباپیه اش بخور چرا که زرد شدگی دندان و بدبویی دهان را از بین می برد و انسان را پاک می کند . “
امام صادق (ع):” انار را با پیه اش بخور چرا که معده را پاک می کند و ذهن را افزون می سازد . “
امام صادق (ع):” برشما باد انار شیرین آن را بخورید چرا که هیچ دانه ای از آن به معده مؤمنی در نمی آید مگر این که بیماری ای از آن ریشه کن می کند و شیطان وسوسه را از او دور می سازد .
امام عسکری (ع):” انار بخور چراکه خون را فرو می نشاند و آنرا در درون تصفیه می کند .
خواص انار ترش وشیرین (ملس)
امام صادق از انار شیرین یاد کرد و فرمود :”ترش و شیرین در شکم سازگارتر است “.
امام رضا (ع):”انار شیرین و ترش بمک ؛چرا که انسان را نیرو می دهد و خون را زنده می سازد .
*مزاج یابی انار :
انار را بطور کلّی بر اساس مزه، به ۳ نوع تقسیم بندی می کنند: شیرین، ترش، میخوش
همه انواع آن غذائیت کمی دارند؛ یعنی انرژی زیادی در بدن تولید نمی کنند.ولی خون تولیدی از آن ها صالح است.(به اصطلاح صالح الکیموس اند.) در واقع انار جزء غذاهای دوایی یا دواهای غذایی است.
*انار ترش
دارای مزاجی سرد و خشک و درجه حرارتش ۲ بوده و مصلح آن عسل ، گلاب و گلپر است – مدرّ بول، مسکّن حرارت معده و غلیان خون [مفید برای افرادی که گرمای معده شان خیلی بالاست و غذاهای لطیف در بدن ایشان سریعاً تبدیل به دخانیّت می شود و غذاهای غلیظ و سنگین را به راحتی هضم می کنند.] و جلوگیری کننده از ریختن مواد از اعضای دیگر به معده است.- برای برطرف کردن قی، طپش قلب گرم ، ممانعت از صعود بخار غذا به سر (مثلاً در سردردهایی که بعد از غذاخوردن ایجاد می شود.) و رفع دخانیّت آن مفید است – مضمضه و نگاه داشتن آب انار ترش آن در دهان، برفک و جوش های دهان را پاک کرده و لثه را محکم می کند.
*انار شیرین :
دارای مزاجی معتدل و درجه حرارت ۱ بوده و مصلح آن زنجبیل پرورده و یاانار ترش است – و دارای خواص خاص : مدرّ بول، نفّاخ [از این جهت باعث نعوظ دستگاه تناسلی در افراد گرم مزاج می شود.]، مفتّح [بازکننده انسدادها]، پاک کننده رطوبات لز چسبیده در بدن ، افرادی که به کندی تخلیه معده مبتلا هستند، سبب تخلیه معده می گردد. تقویت کننده کبد ، رفع کننده خارش، نیکوکننده رنگ رخسار و….
*انار میخوش:
در سردی و تری میل به اعتدال دارد. در تسکین تیزی خلط صفرا اثر بیشتری دارد؛
*شکل گردش انار در خون
انار تمامی اعضای بدن را تحت تأثیر خود قرار می دهد.اگر مصرف آن بطور روزانه (در فصل خود) ادامه یابد، خون را تا هضم چهارم تصفیه می کند و دستگاههای رئیسه ( یعنی مغز + قلب + کبد + دستگاه تناسلی ) و بعد از آن تمامی اندام ها و عروق و مفاصل و پوست را به شکل شگفت آوری سرزنده و جوان می کند .
*خواص ذاتی عمومی انار :
انار سلطان میوه های فصل پاییز – دفع کننده انواع سرطان های پروستات ، سینه ها و پوست و کاهنده تومورها ( منوط به مصرف پی در پی بر اساس فرمول ) – شستشو دهنده معده – حافظه را قوی می کند – دور کننده ویروس ها از جدار روده – دفع کننده اوره در خون – نشاط دهنده قلب – سلول های مرده کبد را احیا می کند – رافع کم خونی – دفع کننده ضعف اعصاب – تقویت دهنده بدن – سوزاننده چربی خون و مانع رشد آن در معده و افراد چاق – جلوگیری از غلیان خون – باز شدن زبان کودک – شستن مقعد با آب جوشانده پوست انار جهت قطع خون بواسیر و امراض مقعد – کاهنده گرمای کبد – دفع آلودگی هوا در ریه و خون – خاصیت آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی – مانع لخته شدن خون و یا خونمردگی در زیر پوست در کهنسالان – نشاط دهنده و شادی آور – ادرار آور و بی نظمی کلیه را سامان میدهد- مقابله با آلزایمر – کاهنده کرم روده – رافع تشنگی و دفع تب – هسته انار از پیرشدن پوست جلوگیری می کند – انار و عسل برای گوش درد مفید است – آب انار برای بهبود بینایی و جلوگیری از ضعیف شدن چشم خوب است – از خرابی دندان و لثه جلوگیری می کند – برای صدای گرفته و خشن مفید است – کاستن استرس و پریشانی ناشی از یائسگی در زنان – اشتها آور – مقابله با دهان تلخ – دفع کهیر و خارش بدن – برطرف کننده مواد شیمیایی و مستی در بدن – کاهنده استرس و سوزش فم معده – رب انار جایگزینی بسیار مناسب بجای رب گوجه فرنگی و…
*خواص انار برای زنان باردار :
مانع ویار های سخت زنان باردار – خون ساز خوب برای جنین کودک
*میزان مصرف :
خوردن انار صبح هنگام – در فصل آن روزی یک دانه – برای افراد کهنسال فقط انار شیرین ( چون مزاج بدن سودائی و سرد میشود مصرف انار ترش برای این طبقه مضر است )
*مخلوط آب انار ( ترش + شیرین ) بنام انارین :
نوشیدن آب دو نوع انار ترش و شیرین با هم با اندکی عسل ، مسهل خلط صفرا و مقوّی معده و دفع تب های صفراوی و یرقان ، جرب ( بیماری های پوستی و خارشی ) و خارش می باشد.
*آش انار
برنج و لپه را به همراه سبزی آش (جعفری و گشنیز) و کمی سیر طبخ کرده و سپس نیم ساعت قبل از برداشتن آش از روی حرارت به آن آب انار یا رب انار میافزایند و به جای نعناع داغی که به سایر آشها اضافه میشود، به آن کمی گلپر میزنند.
*رب انار :
مصرف ربّ انار و بویژه ربّ انار ترش ویارزنان باردار و اشتهابه مواد مثل گِل خوردن را می کاهد .
ربّ انار بهترین چاشنی برای خورش بامیه، فسنجان، آش انار و… است.
یکی از فرآوردههای پرمصرف این میوه رب انار است؛به این ترتیب که آب انار را جوشانده و آن را تغلیظ میکنند و به عنوان چاشنی به خصوص در خورش فسنجان و تهیه زیتون پرورده مورد استفاده قرار میدهند. البته این رب میتواند ترش و یا شیرین باشد که با افزودن کمی شکر و یا آب نارنج و یا آب غوره این مزهها تقویت خواهند شد.
*مضرات انار :
کسانی که دچار التهاب و زخم معده و روده هستند، باید در مصرف آن احتیاط کنند – در افراد سردمزاج ضعف کبد و کاهش نیروی جنسی در پی دارد – – امّا افراط در مصرف آن برای روده ها مضر بوده و باعث آسیب و خراش می گردد- مصرف آب انار بایستی بدون مواد نگه دارنده کارخانه ای باشد – انار ترش نیروی جنسی را کاهش میدهد – مصرف انار شیرین اکثراً تب داران گرم را زیان می رساند – کسانی که زخم معده دارند انار ترش ممنوع است- به طور کلی زیادهروی در مصرف انار ترش امکان به وجود آمدن زخم معده را دارد – افرادی که مزاج سردی دارند و یا کهنسال هستند باید در خوردن انار به خصوص انار ترش زیاده روی نکنند.
*انار برشته برای درد سینه و سرفه:
چون سر انار شیرین را سوراخ کرده و به دفعات تا وقتی که گنجایش داشته باشد، روغن بادام شیرین در آن ریخته و روی آتش گذارند تا روغن را جذب کند و به حدّی برسد که دیگر نتواند جذب کند؛ مکیدن آن جهت درد سینه و سرفه از مجرّبات حکماست.