آخرین مطلب

انجیر خوری محاسن و مضراتش با نگاهی به طب سنتی چیست

انجیرشناسی چیست 

 با طبیعت گرم و تر، موافق حال سردمزاجها و سوداوى مزاجها.

 خوردن انجیر حرارت دل و جگر و تشنگى و عرق را تسکین می دهد.

 انجیر داراى غذائیت بوده، طبع را لینت داده، مسهل ملایم می باشد.

 انجیر قوه عصبى را ضعیف کرده، حرارت قلب را فرو نشانیده مانع غیظ و غضب می شود.

 انجیر زود از معده گذشته بدن را چاق می کند.

خوردن انجیر با (انیسون) که چهل روز صبح بخورند در چاق کردن بدن هاى لاغر بی عدیل می باشد.

 خوردن انجیر گیر و بند و یبوست جگر و مزاج را رفع کرده ورم طحال و ورم بواسیر را فرو می نشاند.

 انجیر شاش بند و ضعف مثانه را سودمند بوده خفقان دل و سرفه و تنگ نفس و درد سینه و خشکى مرى و ریه و قصبه سینه را رفع می کند.

 چون انجیر را با گردو بخورند رفع ضرر زهر و سم نموده، فرد سم خورده را کمک به بهبود می دهد. خوردن انجیر با بادام و پسته بهترین تنقلات بدنهاى ضعیف می باشد. انجیر عقل و جوهر دماغ را زیاد می کند.

 خشک آن در افعال ضعیفتر از تازه آن و عطش آور و تا حدى ثقیل، اما در هر صورت ملین طبع و رافع عفونت و خوردن آن با یک قاشق مرباخورى (بوره) مسهلى قوى می باشد.

 خوردن انجیر جهت افرادی که زیاد به قولنج (شکم درد و درد شکمى که از گیر و ثقل عارض شود) مبتلا می شوند، سودمند و همچنین جهت یبس مزاج، خوردنى اى نیکو و جهت رفع گزیدگى عقرب و سم و اذیت سرما بی مانند می باشد.

 چون انجیر را با آرد جو کوبیده ضماد کنند و بگذارند ورم پشت گوش را رفع و دمل را باز و چون با پوست انار آنرا کوبیده بگذارند عضو سست شده از کار افتاده را به نیرو می آورد.

 ضماد انجیر که آنرا با زاج کوبیده و ساخته باشند جهت زخم پا، و مالیدن آن با خردل جهت خارش گوش مفید است. مالیدن مکرر آن با بوره ارمنى لک و پیس و لکه هاى سیاه و بدرنگى پوست را برطرف گرداند.

 آب انجیر که با حلبه پخته باشند و روزى چند قاشق بخورند درد و رنج سینه و ریه را مداوا می باشد.

 آب پخته انجیر با سداب و انیسون بادشکن قوى بوده و گیر و بستگى هاى معده و روده را باز نماید.

 خاکستر سوزانده انجیر در سفید کردن دندان بی مانند و مقوى لثه و قاطع خون ریزى آن می باشد.

 مرهم انجیر که آنرا پخته با روغن و موم، که موم را در روغن کنجد یا بادام یا روغن خوردن ذوب کرده باشند و خمیر کرده بمالند ترکیدگى هر نقطه از بدن را که از سرما شده باشد علاج و چون همین ترکیب را رقیق تر اماله کنند دل پیچه و درد روده را برطرف گرداند.

 اثر انجیر نارس در لینت و تحلیل غذا و فرونشاندن ورمها قوى تر است و چون آنرا پخته ضماد گذارند خنازیر را فرو برده، اعصاب و عضلات خشک شده را نرم می سازد.

 ضماد انجیر نارس که با سرکه و نمک آنرا کوبیده بگذارند زخمهاى آبدار را خشک و زخم جاى دندان سگ هار را بهبود می بخشد.

چون پخته انجیر کال را با برگ خشخاش کوبیده بگذارند استخوان ریزه که در میان زخم مانده باشد بیرون می آورد.

 شیره انجیر مسهل قوى و خوردن زیاد آن خطرناک می باشد.

 شیره انجیر هر گشوده را قبض، و هر بسته و سخت شده را باز می سازد.

 چکاندن شیره انجیر در چشم آب ریزش چشم را برطرف می نماید.

 برداشتن انجیر نارس با زرده تخم مرغ که کوبیده زنان در پارچه نازک بخود برگیرند باعث باز شدن حیض و بیرون آوردن جنین می شود و رحم را از کثافات پاک می سازد.

 ضماد کوبیده انجیر نارس با حلبه جهت نقرس سرد مفید است، و با آرد جو پاک کننده جراحت سوداى زخم شده و مالیدن آن بر موضع لک و پیس (برص و بهق) و مثل آن، آنرا همرنگ و تمیز گرداند.

 سائیده انجیر نارس خشک جهت کندى و درد دندان مجرب و با پیه جهت قطع ثالیل (زگیل) مفید است، و گذاشتن کوبیده برگ تازه او بر زخم سگ هار باعث بهبود آن می گردد.

 چون برگ خشک انجیر را سائیده با سرکه آمیخته و بر پوست بمالند زبرى و خشونت آن را برطرف، و مالیدن آن با آب بر سر جلوگیرى از ریختن موى سر می کند.

 مالیدن یا بستن پخته برگ انجیر تقویت استخوان ضرب دیده می کند.

 فى الجمله تمام اعضاى انجیر خاصه خود آنرا خواصى در غش و جنون و سردرد و وسواس و کندى ذهن می باشد، مانند اینکه چون هر روز مشتى انجیر را در سرکه خیسانده روز دیگر پنج دانه از آن بخورند و از آن کوبیده بر محل طحال بمالند باعث رفع ورم و درد و رنج طحال می شود.

 مضراتش

زیاد خوردن آن مخصوصا در گرم مزاجها مضر جگر، خاصه جگرهاى ضعیف می باشد و رفع ضرر آن با خوردن گردو و پونه و سکنجبین و شربت ریواس می شود.

http://www.tim.ir/teaching/662

انجمن تحقیقات طب سنتی ایران وابسته به دانشکده علوم پزشکی تهران